Πολλοί μπορεί να με θεωρήσουν γκρινιάρη και μίζερο. Άλλοι τόσοι, μπορεί να θεωρήσουν ότι είμαι από αυτούς που πάνε στο γήπεδο με το σποράκι και με το μπλοκάκι της προπονητικής. Αυτοί που με γνωρίζουν ωστόσο, ξέρουν πως αυτή την ομάδα, τον ΑΟΞ, την αγαπάω από μικρό παιδί.
Δεν είχα την τύχη να γεννηθώ και να μεγαλώσω στην Ξάνθη, αλλά είχα την τύχη να έχω έναν πατέρα που με έμαθε τι σημαίνει ποδόσφαιρο και αγάπη για τον ΑΟΞ. Είχα την τύχη να δω την ομάδα να παίζει με Τζάτζο, Τεγγελίδη, Μαρτσέλο, Βρύζα, Μαλαδένη, Λουτσιάνο, Κυπαρισση και άλλους τόσους ποδοσφαιριστές που τίμησαν και αγάπησαν τον Δημόκριτο που "φορούσαν" στο στήθος. Έχω γράψει τα ατελείωτα χιλιόμετρα (ρωτήστε αυτούς που ξέρουν) για να παρακολουθήσω την ομάδα, είτε στην Ξάνθη, είτε στα Γιάννενα, είτε στη Λάρισα, ακόμα και στην Α
θήνα. Ποτέ μου δεν είχα την απαίτηση η ομάδα μου να κερδίζει συνέχεια (άσχετα αν αυτό επιθυμούσα, όπως ο καθένας μας). Είχα όμως πάντα την απαίτηση να βλέπω πάθος. Να βλέπω μια ομάδα που να προσπαθεί, ακόμα κι αν φάει 3-4 γκολ.
Η Ξάνθη των τελευταίων 3-4 ετών απέχει παρά σάγκας από αυτό που εγώ έχω στην καρδιά μου. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, βλέπω παίχτες άνευρους, δίχως πάθος, που όμως είναι απόλυτα ικανοποιημένοι και ευχαριστημένοι από το υγιές περιβάλλον που τους προσφέρει ο Πανόπουλος. Δεν με νοιάζει το τελικό αποτέλεσμα, αρκεί να δω 11 παίκτες να φτύνουν αίμα και να ιδρώνουν την φανέλα. Αντί αυτού ωστόσο, βλέπω 11 παίχτες δίχως διάθεση να νικήσουν, δίχως διάθεση να παίξουν.. φοβισμένους, χωρίς ίχνος νεύρου.. παίχτες που απλά μπαίνουν στο γήπεδο για να βγάλουν το μεροκάματο. Το σιχάθηκα όμως αυτό! Με φτάσαν στο σημείο, εμένα που κάποτε με άκουγε όλη η Σαλονίκη να ουρλιάζω σε κάθε γκολ και φάση, να είμαι απαθής όταν τους βλέπω.
Αυτό το "πράγμα" που είδαμε σήμερα (όχι τίποτα καινούριο βέβαια) Ξάνθη δεν είναι! ΑΟΞ δεν είναι! Μια Α.Ε. του κερατά είναι με χαρτογιακάδες ποδοσφαιριστές (;)! Για αυτό, συγχωρέστε μου την γκρίνια, αλλά αυτήν την εικόνα δεν την αντέχω.
Τελειώνοντας, θέλω να παρακαλέσω για κάτι. XANTHIFANS, γυρίστε στο γήπεδο! Αφήστε κατά μέρους την οργή σας για τα τερτίπια του Πανόπουλου και επιστρέψτε εκεί που ανήκετε! Στις κερκίδες! Επιστρέψτε και φωνάξτε με όλη σας τη δύναμη για να ξυπνήσουν ΟΛΟΙ! Και όσοι δεν είναι διατεθειμένοι να ξυπνήσουν, δείξτε τους το δρόμο της εξόδου! Ας καταλάβουμε επιτέλους ΟΛΟΙ ΜΑΣ, πως η ΞΑΝΘΗ είμαστε ΕΜΕΙΣ!
Το κείμενο είναι γραμμένο από έναν φίλο της ομάδας , το αναδημοσιεύω αυτούσιο χωρίς όμως να γράψω το όνομα του για ευνόητους λόγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου